بررسی میزان ذهنیّت فلسفی مربّیان ورزش و رابطه آن با برخی از مشخصّات فردی

به کارگیری فلسفه چه در تعلیم و تربیت و چه در تربیت بدنی می تواند از چند زاویه، مورد نظر قرار گیرد. دیدگاهی که فلسفه را به عنوان یک ذهنیّت تلقّی می کند، مورد نظر این تحقیق قرار گرفت. از این دیدگاه، فیلسوف در زندگی روزمرّه خود، خصوصیّاتی را به نمایش می گذارد که به عنوان خصوصیّات ذهنیّت فلسفی مطرح می گردد و نهایتاً فلسفی فکر کردن او به فلسفی عمل کردن، منجر می شود. خصوصیّات ذهنیّت فلسفی که در این تحقیق مورد بررسی گرفت، عبارتند از:1) سعه صدر. 2) اعتماد به نَفْس. 3) فروتنی. 4) ترقّی طلبی. 5) فهم عمیق. 6) دید وسیع. 7) وحدت شخصیّت. 8) کنجکاوی. 9) طرفداری از ارزش های انسانی. تعلیم و تربیت و تربیت بدنی هر دو دارای بار تربیتی هستند که مجموعاً می توانند روی شخصیّت انسان در ابعاد شناختی، عاطفی و روانی حرکتی، مؤثّر باشند. مربیّان ورزش در مدارس متوسّطه به عنوان مهم ترین عناصر اهداف تربیت بدنی در مدارس، زمانی می توانند در راستای آرمان ها و اهداف تربیت بدنی گام بردارند که دارای ویژگی های ذهنیّت فلسفی باشند. از این لحاظ شاید بتوان گفت که مهم ترین دلیل موفّقیّت یا عدم موفّقیّت مربّیان از یک جنبه به همین موضوع مربوط است. هدف کلّی این تحقیق، اندازه گیری میزان ذهنیّت فلسفی مربّیان ورزش مدارس متوسّطه و بررسی تفاوت و رابطه آن با برخی از ویژگی های فردی است. جهت انجام دادن پژوهش، 55 نفر مربّی به عنوان گروه نمونه، مدّ نظر قرار گرفتند. سپس میزان ذهنیّت فلسفی از طریق پرسش نامه محقق ساخته، مورد آزمون قرار گرفت. تحلیل اطّلاعات از طریق فرمول های آماری و با استفاده از نرم افزار کامپیوتری و بر اساس اهداف اختصاصی تحقیق، تعیین و نتایج حاصل از آن ها مشخص گردید.